Smutno mi, bo tak naprawdę mam beznadziejne życie. Okłamuję chłopaka, w którym się zakochałam, że wszystko jest w porządku, byle tylko się nie martwił. Nie śpię. Siedzę na fotelu i gapię się w telewizor bez sensu, bo nawet nie mam co robić z życiem. Nie chcę nikogo widzieć, czekam tylko, aż wszyscy sobie pójdą z domu. W dodatku czuję się jakbym miala zgagę w całym ciele... Mam dość