Przykro mi, że tak jest... A jak z tatą?

Może warto mu o tym powiedzieć?

Jeśli chcesz być brana na poważnie, to pójdź do mamy, gdy będziesz całkiem spokojna, powiedz, że chcesz porozmawiać i to nie będzie łatwa rozmowa- niech wie, że Ci zależy... I powiedz co Ci leży na sercu. Postaraj się zrobić wcześniej plan wypowiedzi, żeby nie robić zbędnych dygresji, myśl o celu, myśl o tym, czego chcesz (powiedz jak się czujesz, dlaczego się tak czujesz, dlaczego to dla Ciebie ważne i o co prosisz/czego oczekujesz od mamy)- postaraj się nie kłócić, powiedz, że mama ma Cię wysłuchać do końca, bądź opanowana, ale szczera.

Powodzenia!