Mnie tez nigdy nie przytulili. To by było dziwne i nienormalne.

W mojej rodzinie nigdy nie było miłości, zrozumienia, ciepła, wsparcia czy szczęścia nic z tych rzeczy. Nigdy mi nie powiedzieli że mnie kochają, że jestem dla nich najważniejszy, że jestem dla nich wszystkim, żebym pamiętał że zawsze mogę na nich liczyć, że mam ich, że mam po co i dla kogo żyć. Nigdy nie odczuwałem miłości i empatii z ich strony. Nigdy mnie nie rozumieli i nigdy mnie nie przytulili.

A moi rodzice uczą mnie od dziecka pesymizmu. Zawsze czuję się przestraszony w jakiej sytuacji bym się nie znalazł. Ani słowa nie słyszę żebym się nie martwił bo dam radę, żadnego takiego wsparcia. Cisza. Najwyżej próbują coś robić za mnie.