Czym więcej o tym myślę, tym bardziej uświadamiam sobie, że rzeczywiście powinnam zejść z gazu co do mojego emocjonalnego uwikłania w ten służbowy związek. Bardzo mi pomogło, tutaj o tym napisać. Dziękuję za Waszą pomoc! :-)

A jakby stało się coś, co sprawiłoby, że już byście razem nie pracowali, to chciałabyś z nim być? To w sumie tylko praca.

Ja myślę, że powinnaś spojrzeć na problem z nieco innej strony. Zadaj sobie pytanie, czy ten układ miedzy wami panujący będzie trwał wiecznie. Zapewne nie, choć nie wiem w jakim zawodzie i miejscu pracy oboje się znajdujecie.
Tymniemniej jest to ważna kwestia. Jeśli bowiem rozpatrujesz go faktycznie jako kogoś kto mógłby być kimś do wieloletniego związku to strategia zdobywania go może być spokojnie rozpisana i na 2 lata podczas których możesz go pomalutku poznawać a on Ciebie. W ten sposób nie będzie to takie kontrowersyjne, będzie to po prostu naturalne, że jesteście coraz bliższymi sobie ludźmi.

Jeśli natomiast to o czym faktycznie marzysz to po prostu burzliwy, pełen namiętności romans, ew. jest inna przyczyna która sprawia, że "nie możesz czekać" tylko chcesz go mieć "na już" - odpuść. Romanse w pracy to nic dobrego, zwłaszcza między osobami o nierównorzędnych stanowiskach.

A czy myślisz, że on czuje coś do Ciebie? Może Wasza relacja slużbowa jest tylko chwilowa...

Konstelacja jest dość podobna. Podobne problemy, gdybyśmy mieli się złączyć, i podobne, gdybyśmy mieli się rozstać. Obie sytuacje byłyby bardzo niekorzystne.

Zakochałaś się w swoim szefie?

Moje życie zawodowe stałoby się wtedy niebezpieczne.

Czemu nie możesz z nim być?