Well, ja miałam katechetę, który rzucił seminarium dla swojej żony. Szczerze Ci powiem, że jeśli facet ma tak głęboką relację przyjaźni z kobietą, to wątpię, żeby miał powołanie.

Mój katecheta, gdy jego żona wyznała mu miłość, rzucił seminarium, bo uświadomił sobie, że nie może bez niej żyć.

I był najlepszym nauczycielem od religii jakiego miałam.

Skąd wiesz, że to jego przeznaczenie? Przecież jesteście jeszcze młodzi. Szukacie. Szukacie swojego powołania, tak jak inne młode osoby - jedni zmieniają studia, inni związki, jeszcze inni poglądy, styl życia. Może mu się wszystko odmienić. I jestem pewna, że to nie wpłynie na jego wiarę.

Dobrze wiesz że nie mogę tego zrobić. Ja nie szukam rozwiązania sytuacji ponieważ tutaj nie da się nic zrobić. Muszę nauczyć się go kochać jak brata, a nie jak mężczyznę. Chciałam tylko to gdzieś napisać, powiedzieć komuś...bo jest mi smutno i ciężko i do dupy. Ale, pomimo tych negatywnych uczuć, bardzo się cieszę że go spotkałam...

powiedz ze jak cie kocha to ma rzucic seminarium a jak nie to odchodzisz