Masz rację, simp

Nie debil tylko simp.

Nie pojmuję jak można być takim debilem i ganiać za laską, która ma opa w dupie

Raczej się nie obudzi, bo już raz dała mu kosza, czyli musieli przejść taką rozmowę, a on dalej o niej marzy.

To musi napisać dosadnie, bez miłych słówek, prosto z mostu czy ma szansę, dając jej jak najmniejsze pole do popisu, żeby nie owijała w bawełnę, tylko tak lub nie. Jak nie, to dziękuje, do widzenia, blokuje ją i idzie dalej, musi, bo jego niespełniona miłość ma go gdzieś. Może się wtedy właśnie obudzi.

kobiety nie lubią słowa wyjaśniać, wolą się zamknąć i nie odzywać uważają, że winny jest zawsze mężczyzna. Winny że się zakochał.
Taki jest mechanizm postępowania u kobiet. Wyznajesz jej, że ci na niej zależy, to ona ucieka spierdala ale nie powie wyraźnie, że nic nie chce i w takim razie musimy się rozstać.

Nie wiem czy to dobry pomysł, żeby odnawiał kontakt. Może znowu narobi sobie nadziei jak będzie dla niego miła.

Właściwie to czemu do niej nie napiszesz i nie wyjaśnisz wszystkiego? Taki list może Cię oczyścić, zakończysz to raz na zawsze

Charakter miałem na melancholika - choleryka, staram się częściej uśmiechać i żartować niż to wynika z mojej natury. No jeszcze byłem typową ofiarą w szkole, szkoda gadać, tyle ile tam autoagresywnych schematów nabyłem, to dopiero dziś zaczynam sobie uświadamiać.

Oczywiście i tak żadne z tych doświadczeń mnie nie złamało, miałem wystarczająco siły życiowej, żeby przeć dalej, co nie zmienia tego, że "fajny" nie byłem.

Za dużo agresji we mnie wtedy było, myślę, że to był gwóźdź. Nie ma co sobie wypominać, chcę iść dalej, boję się tylko, że nie będę mógł zapomnieć o tej osobie, nie chcę udawać miłości i kogoś skrzywdzić.

lat mam już 22. 23 niedługo. Akcja rozgrywała się między 17 a 20 rokiem życia. W szkole średniej.

14:23:21
Ale to ona cię odrzuciła. Nie wiem jaki masz charakter, ale nie brzmisz na chama, prostaka, kryminalistę, więc chyba nie jest aż tak źle, żeby to zwalać na ciebie. To, że jej się jakaś cecha w tobie nie podoba to nie twoja wina. A tej postury to nie będę komentować. Sam sobie odpowiedź czy po tym może ocenić jaki byłbyś w związku. I już masz pierwszą wadę.

Jesli to byla wyjatkowa milosc to tak latwo nie zapomnisz. Ale wmawianie sobie wad tej osoby pomaga. Zwlaszcza po dwoch trzech latach. Az wejdzie Ci to w krew i bedziesz widzial ja bardziej realnie. Co nie znaczy ze przestaniesz ja kochac. Ale otworzysz sie na inne osoby. Co nie znaczy ze znajdziesz kogos rownie wykatkowego.:)

Ile masz lat?

Nawet przez myśl mi nie przeszło żeby pomyśleć o wadach, w sumie tak zrobię.

Co do samych przyczyn, coś, w większości to ja byłem kłopotem, charakter, postura.

Czas na nowe. Jeżeli ktoś jeszcze ma podobny kłopot, może zechcesz podzielić się swoim doświadczeniem.

Oprócz tego żeby żyć dalej i nie idealizować miłości w głowie.

Ciepło się robi, to i więcej ciałka pokazanego na profilowym, to chłopowi zapłonął ;))

Nawet jak nie zdrowe to co z tym zrobisz? Jak się zakochasz w kimś innym to zobaczysz czy ci minie, bo może to z samotności i na tą osobę tak reagujesz, bo była ci najbliższa. Ale sam mówisz, że nie mogło się udać, więc jednak musiał być problem i to pewnie nie jeden. Poza tym wygląda na to, że ona też nie jest zainteresowana, to co, będziesz się płaszczył? A i tak nic z tego nie będziesz miał. Teraz ją sobie idealizujesz, ale pomyśl, przypomnij sobie czemu się nie udało, zwróć uwagę też na wady tej osoby, które doprowadziły do tego, że nie jesteście razem. Może to coś pomoże, bo wpatrywaniem się w nią jak w obrazek, bez żadnej odpowiedzi z jej strony tylko odbierzesz sobie szansę na prawdziwą miłość (zamiast tej która ci się sama wymyśliła w głowie).
Co ona w ogóle takiego na tych nowych zdjęciach, że tak cię one ruszyły?

Nie napisałem, że z kimś jestem, było "gdybym" był, po prostu boje się, że będę musiał przed kimś udawać miłość resztę życia, bo nigdy nie zapomnę tej jednej osoby.

Sęk w tym, że to w sumie jak 2 lata się podkochiwałem, potem dostałem kosza, żyłem dalej, raz na 6mc sprawdziłem profilowe (jak nowe to sobie oglądałem) i teraz kiedy chcę życie sobie układać (te osobiste), to po 2 latach we mnie odżyło, że naprawdę wsiadłbym w samochód i chociaż spotkał te osobę na ulicy, spojrzał na nią. Tak naprawdę to chciałbym być z tą osobą, i teraz nie wiem, czy po prostu stłamsiłem kiedyś te uczucia, nie przebolałem i dlatego tak teraz myślę o tej osobie, czy to raczej już niezdrowe.

To naturalne, że będziesz przez jakiś czas o niej myślał i sprawdzał, ale nadejdzie kiedyś taki dzień, gdy zainteresuje cię ktoś inny, albo coś innego i pochłonie bez reszty. Też miałam podobnie jak Ty i przez dwa lata dzień w dzień o Nim myślałam, ale wreszcie przestałam. Dlatego dzisiaj wiem, że takie rzeczy się zdarzają... są możliwe i do przeżycia
Pozdrawiam serdecznie ^_^

Zaraz, czegoś nie rozumiem. Rozglądasz się za dziewczynami, a na końcu piszesz, że z kimś jesteś. Tu chyba jest więcej sekretów niż przeglądanie profilu twojej pierwszej sympatii.