Mam łzy w oczach, gdyż...Jestem zamknięta w domu. Odcięta od świata. Nawet jeśli wychodzę... Czuje te spojrzenia oblepiające moje ciało. Są jak ciężarki, które ktoś stale mi dodaje. Ciężar jest zbyt wielki by iść. Gdy próbuje się ich pozbyć ostrze chaczy o moje nadgarstki... Jedno spojrzenie jest w stanie uwolnić mnie od tego ciężaru. Jednak ono nie ma do mnie dostępu