Ja też siedzę w domu. A jak tak czasem odezwie się do mnie kobieta i mówi, no, że ona jest już po rozwodzie 8 lat, 10 itp. to ja się dziwię, a jak ona i z kim to zrobiła że się ożenili, w wieku 20-23 lat np. Skąd oni mieli i za co żyć i gdzie mieszkać. A, i niezły cyrk z tego wyszedł, bo się rozstali. To jak ja mam kogos poznać, skoro mam ponad 35 i miałbym poznac kogoś kto z 10 lat z kimś był, dziwne. Nie wiem czy dla innych jestem dziwny i czy normalny nikogo nie mając w tym wieku, jeszcze nigdy. Bo co musiałem? Nikt mi nie kazał a sam nie miałem i nie mam pojęcia jak to zrobić. Nie myśląc. Nie utrzymam sam siebie, nie miałem tez zamiaru z kimś być. Chyba, że żyć w nędzy, tak usamodzielniony byc nie muszę. Po prostu czuję się dziwnie, jak mi ktoś opowiada że całe lata z kimś był a ja nie. Wychodzi na to, że nie ma osób, z którymi mógłbym sie poznać, bo oni z kimś byli a ja nie.

agnisia18@o2.pl

Nikt tym nie steruje dlatego nie doplynelas do szczescia. Zacznij sama dbac o siebie to ci sie uda

mam tak samo....daj maila, może pogadamy jakoś.....pozdrowienia!

Niestety życie nie było, nie jest i nigdy nie będzie sprawiedliwe. Zawsze znajdzie się ktoś kto ma "pod górkę" i ktoś kto dostaje wszystko od życia "za darmo". Myślę, że wkrótce do Ciebie los także się uśmiechnie. Więcej wiary w siebie i swoje możliwości.

Ja nie porównuje sie z innymi. Żyj wg siebie i swoich przekonań a wierzę że w końcu poznasz kogoś fajnego :) Nic na siłe nie rób bo to źle może się skończyć :) Powodzenia ;)