No właśnie niekoniecznie- bo często jest tak, że jak dwie osoby tak bardzo potrzebują drugiego człowieka, to ostatecznie ze sobą mogą nie spełnić tych potrzeb- jak dwa rozgadani ekstrawertycy- w końcu żaden drugiego nie słucha... i jest problem.

Oczywiście to nie jest reguła, niektórym lepiej z osobami podobnymi do siebie, innym z takimi, które je dopełniają.

Wystarczyło by żeby 2 samotne osoby złapały kontakt i już by było o dwóch mniej

Myślę, że często wpływ ma na to, że albo media i inne formy kulturowe mówią nam, że mamy nie wchodzić sobie w drogę, żyć według schematów, być pszczołami robotnikami lub trybikami w maszynie (co zakłada, że nie jesteśmy ważni jako indywidualne jednostki- to co czujemy lub myślimy) albo mówią nam, że jesteśmy sami pośród tłumu, dehumanizując resztę ludzi z tłumu- wpaja nam się, że Tylko Ty jesteś inny, niezrozumiany (często wykorzystuje się to w reklamach) i wtedy ludzie zapominają, że widzą tylko skrawek życia innych ludzi, że ci ludzie są tacy sami, że można z nimi porozmawiać, że mogą cię zrozumieć, że macie wspólny cel i takie same (głównie) potrzeby... po prostu DEHUMANIZACJA w obu przypadkach- zapominamy, że drugi człowiek często myśli i czuje podobnie co my. Myślimy, że jesteśmy w tym sami, ale nie jesteśmy- czasami nie wiemy po prostu gdzie szukać ludzi podobnych do nas lub takich, którzy nam pomogą...

Dlatego jesteśmy samotni wg mnie.

Nie wiem czemu ludzie są samotni, ale skłaniam się do ateistycznej filozofii egzystencjalnej. Nie da się być niesamotnym, ludzie się tacy już rodzą i tacy też umierają. Nawet jeśli kogoś poznasz i stworzysz związek, przyjaźń... nie da się wyjść ze samotności. Nikt nigdy nie będzie tworzył Twego Istnienia, odczuwał Twego bólu tak samo jak Ty. Ludzie są skazani na samotność.

Pamietacie taka z golebiami w Kevinie? Ona tez.

Bo doswiadczyli odpychania przez ludzi