Z ciebie to największy frajer

Co za frajer, niech spierdala

Lol, akurat oni nie mieli żadnego wkładu w to że dostalem się na medycyne - wkład miał fakt, że w pewnym momencie będąc na dnie wziąłem się w garść

Ty też możesz się wziąć w garść, ale nie, lepiej przyczynę swojego frajerstwa zwalać na rodziców - a ja cię zapewniam, że sam się tym frajerem w największym stopniu uczyniłeś. Chociażby poprzez wyzywanie ludzi, którzy w przeciwieństwie do ciebie ruszyli dupę, a nie się nad sobą użalali

Mimo wszystko, pozdrawiam xD

a ja nie pozdrawiam rodzice wcale nie zjebali ci życia jak uczysz się na lekarza

pierdol się

Do: 8 czerwca 2020 12:45:30

Jezu skąd tyle jadu? Piszę grzecznie a ty masz do mnie problem
Studiuję lekarski więc chyba jakaś tam praca po studiach na mnie czeka...

Pozdrawiam

Przecież napisałem co myślę poście niżej, a teraz znowu ktoś się wymądrza. Ludzie, po co wy piszecie i widzicie tylko co chcecie????
Wy chcecie pomoc czy dosrac i odreagować?!?!

Napisałem niżej że się nie zmienia gość wyżej napisał to samo co ja:0

JESTEŚ NIM SAM

Super praca cię czeka po studiach? Hahah żebyś się jeszcze nie pomylił i sam nie załamał, że tyle się uczyłeś a nigdzie nie możesz się dostać to. Dopiero się przekonasz co to jest być frajerem

Myślę, że to jest trochę zwalanie swojej winy na starych. Jak czujesz się jak frajer, to trzeba iść do psychoterapeuty, na terapię, on cię wyprostuje, a nie szukać winnych w rodzicach.

Moi rodzice to też nieogarnięte niedorajdy, ale to właśnie mi dało kopa kiedyś, żeby nie żyć jak oni :D wziąłem się za intensywną naukę, dzięki temu dostałem się na spoko studia i czeka mnie super praca. Trochę to podbudowało moją samoocenę, aczkolwiek też mam momenty powrotu myśli o tym że jestem przegrywem, w zasadzie nie wiem dlaczego, dlatego też planuję wybrać się na psychoterapię i ogarnąć to i owo.

Nie zwalaj na starych, frajer żeś był i będzie

Ale to do mówisz jest bez sensu.
Bo oni się nie zmienia i ja ich nie zmienię.
Chyba trzeba zaakceptować status quo i iść przed siebie.
Oni na pewno kochali najlepiej jak umieli i tak jka ktoś ich nauczył. Nie mam im co wygarniać.
Dużo im zawdzięczam, a wiesz ze wyszli z nędzy i harowali ciężko. A to że są nudni i mało lotni... Tak ich los uposażył.
Autor

Ej, no co Wy z tym zabijaniem....
Może jak rodzice tak źle Cię wychowali, a nie widzą tego, to powiedz im o tym. Wypisz sobie na kartce to wszystko, co źle zrobili, wraz z uzasadnieniem, i im to przedstaw. Prosto z mostu. Może dzięki temu Ci ulży, a oni się nad sobą zastanowią i się zmienią. I wtedy będziesz mógł pomyśleć "hej! Nie jestem taki zły! Odmieniłem dwoje ludzi na lepsze!". A jak nie, to chociaż będziesz wiedział, że próbowałeś.
Nad samooceną i umiejętnościami społecznymi można pracować m.in. na terapii. Tylko to wymaga trochę pracy od Ciebie i żeby wybrać dobrego specjalistę (możesz poczytać o ich wykształceniu i opinie w internecie).
Powodzenia:)

Mam tak samo moi rodzice to pomyłka w sensie ogarnięcia życiowego. Ale chcieli żebym skończył studia i ciułał za minimalną krajową. Jakiekolwiek plany na przyszłość, jakiekolwiek cokolwiek kończy się wyśmianiem, lub puszczaniem koło ucha... w dodatku w domu jak się coś popsuło itd. to nie naprawiali nie dbali by jakoś wyglądać by dom też wyglądał. Truli mi całe dnie o nauce itp. a na korki i pasje mi nie dawali. Tylko narzekali że inni to inni tamto. Siebie też krytykowali że inni mają kase na auto na inne pierdoły. A my kurwa nic.


Czuję się zmarnowanym potencjałem reszta życia też nigdy mi się nie układała nieuleczalna choroba z którą niby da się żyć, nie boli ale jednak nie jest wszystko jakbym był zdrowy.

chyba się zabije nikomu na mnie nie zależy