Kochać i być kochanym.

Kochać i być kochanym.

Musisz go sobie wymyślić- sztucznie lub nie. Dla mnie sensowne jest sprawowanie, żeby cywilizacja się rozwijała (polepszanie życia tym osobom, które są skazane na cierpienie lub szybką śmierć- pomaganie słabszym) oraz tworzenie sztuki- bo jest piękna i sprawia, że pozostawiamy po sobie jakiś ślad. Jeśli wierzysz w jakiegoś Boga, to on moźe być dla Ciebie sensem- wiara w raj, do którego trafiają wybrani (lub wcześniej)/najlepsi/po prostu dobrzy ludzie, którzy robią to, co powinni robić.

Jeśli to Cię nie przekonuje- to po prostu spróbuj przeżyć swoje życie tak, by było przyjemne i szczęśliwe- warto żyć dla siebie samego. Znajdź pasje i twórz ją! Jeśli masz umrzeć i ma cię nie być lub możesz żyć na lajcie, robiąc rzeczy, które sprawiają, że jesteś szczęśliwy- czemu by nie wybrać tej drugiej opcji?

Nie ma sensu... Chyba, że go sobie sztucznie wymyślisz, tak jak to ludzie robią.

Byc wykorzystanym