Smutno mi, bo...Straciłam wszystko. Dosłownie wszystko. Rodzinę, przyjaciół, ukochaną osobę...straciłam chęć i powody do życia, nie mam marzeń, planów ani perspektyw.
I wciąż mam zbyt mało odwagi by ze sobą skończyć, jak zawsze.
Nie wiem co ze sobą zrobić...nie wiem nawet po co tu piszę. Pochwalić się żałością.